"Ne olduysa sokaklar oyunsuz, oyunlar çocuksuz kaldıktan sonra oldu."diyor bir yazar ve ekliyor:"Ama anne hava daha kararmadı ki; hadi saklambaça devam." sözü çok eskilerde kaldı...
aileler umutsuz, çocuklar mutsuz kaldıkça oluyor bunlar...
ne sokaktaki çocuğunu çağıran annenin " Anne 5dakika daha" ya tahammülü var...
ne sokağa ne de sokaktaki diğer çocuğa güveni...
ne sevmek eskisi kadar kolay artık...ne de çocukları oyuna emanet etmek !
Malesef.. Kimsenin hiç bir şeye tahammülü yok..
sokaklar güvensiz.. çocuklar bilgisayarlarından kafalarını kaldıramıyor..
iyice asosyal bir nesil yetişiyor gibi geliyor bana..
ben 78 li olarak tam arada kaldım.. bilgisayarım da oldu ama
arkadaşlarımla da annemden binde bir kopardığım izinler sayesinde
sokakta ip te atladım top ta oynadım..
bir parça da olsa şanslıyım sanırım
son şanslı nesiller miydik, şimdikiler mi şanslı...düşündürücü
ama güven ve konfor duygusu olmadan,hayatın tadı yok
çocuklara da bize de
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder